การวิเคราะห์การใช้คำเขมรในงานพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร : กรณีศึกษาจากกาพย์เห่เรือ นิราศธารทองแดง และนิราศธารโศก

Abstract

บทคัดย่อ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์การใช้คำเขมรจากงานพระนิพนธ์ในเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร เรื่องกาพย์เห่เรือ นิราศธารทองแดง และนิราศธารโศก การวิจัยครั้งนี้ผู้วิจัยใช้วิธีการศึกษาตัวบทวรรณคดีทั้ง 3 เรื่องดังกล่าวแบบอ่านละเอียด แล้ววิเคราะห์รูปคำและความหมายของคำเขมรที่ปรากฏ ผลการวิจัยพบว่า เรื่องกาพย์เห่เรือ ปรากฏการใช้คำเขมรจำนวน 60 คำ ผลการวิเคราะห์รูปคำที่ปรากฏ พบว่า คำที่ยังคงรูปคำเดิมมี 26 คำ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปพยัญชนะมี 11 คำ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปสระมี 10 คำ และ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปพยัญชนะและสระมี 13 คำ ผลการวิเคราะห์ความหมาย พบว่า คำที่ยังคงความหมายเดิม มี 35 คำ คำที่ความหมายแคบเข้ามี 15 คำ และ คำที่ความหมายย้ายที่มี 10 คำ เรื่องนิราศธารทองแดง ปรากฏการใช้คำเขมรจำนวน 157 คำ ผลการวิเคราะห์รูปคำที่ปรากฏ พบว่า คำที่ยังคงรูปคำเดิมมี 48 คำ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปพยัญชนะมี 39 คำ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปสระมี 24 คำ และ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปพยัญชนะและสระมี 36 คำ ผลการวิเคราะห์ความหมาย พบว่า คำที่ยังคงความหมายเดิมมี 122 คำ คำที่ความหมายแคบเข้ามี 25 คำ และ คำที่ความหมายย้ายที่มี 10 คำ เรื่องนิราศธารโศก ปรากฏการใช้คำเขมรจำนวน 178 คำ ผลการวิเคราะห์รูปคำที่ปรากฏ พบว่า คำที่ยังคงรูปคำเดิมมี 65 คำ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปพยัญชนะมี 37 คำ คำที่คำที่เปลี่ยนแปลงรูปสระมี 40 คำ และ คำที่เปลี่ยนแปลงรูปพยัญชนะและสระมี 35 คำ ผลการวิเคราะห์ความหมาย พบว่า คำที่ยังคงความหมายเดิม มี 146 คำ คำที่ความหมายแคบเข้ามี 27 คำ และ คำที่ความหมายย้ายที่มี 5 คำ ผลการศึกษาส่งผลให้ผู้วิจัยได้ข้อค้นพบเกี่ยวกับลักษณะของคำเขมรที่ปรากฏใช้ในวรรณคดีไทยทั้ง 3 เรื่อง ดังกล่าว ในประเด็นรูปคำและความหมาย ที่มีทั้งคงเดิมและเปลี่ยนแปลง งานวิจัยนี้สามารถใช้เป็นกรณีศึกษาเรื่องลักษณะการยืมคำภาษาเขมรในภาษาและวรรณคดีไทยได้

คำสำคัญ: คำเขมร รูปคำ ความหมาย